Van de Drome Provence naar Besançon

21 september:

Na een hele leuke avond met Nanette en Christon met lekker eten in de bistro in Nyons vervolgen we de volgende ochtend onze reis naar het noorden. We hopen dat het weer daar iets beter is. Naar het zuiden kan niet want daar is het covid oranje gekleurd.  Bij de coöperatie in Nyons slaan we nog wat wijn, olijfolie en olijven in. De druiven pluk is in volle gang. Je ziet overal op de wijngaarden dat er geoogst wordt. De kleine boertjes brengen met hun tractor wagentjes vol met druiven hier naar de coöperatie waar de druiven worden verwerkt tot wijn.  Het ruikt hier doordringend naar wijn en de straat kleurt donkerpaars van de pulp en sap van de druiven.

We rijden een heel eind door naar het noorden en overnachten onder Besançon  bij een boer op het erf. Als we zitten te eten staat er opeens een geit aan de tafel die eigenlijk ook nog de camper in wil. Als we melden bij de boer dat er een geit los loopt schijnt dit heel normaal te zijn: ‘Oui, oui, c’ est normal’

De camper bevalt prima, Arie rijdt de meeste kilometers als een volleerd chauffeur en schuift de wagen overal tussen. Drie centimeter extra ruimte is voor hem genoeg om de wagen ergens tussen door te manoeuvreren of te parkeren zonder dat ik er achter hoef te staan om aanwijzingen te geven. We staan nu bij een boer waar helemaal geen voorzieningen zijn als water, elektriciteit, toilet en douches. Gelukkig voorziet de camper ruim in alle voorzieningen. Alles zit erin, zelfs dekentjes om ‘s avonds als we nog laat buiten zitten warm te blijven. Één nadeel: Linda vergeet elke keer de koelkast goed te sluiten waardoor bij nacht en ontij het alarm afgaat.....